Dünya gezegeninin sonu 5 milyar yıl sonra gelecek, ancak gezegen üzerindeki yaşam 1 milyar yıl sonra güneşin ışınlarıyla son bulacak. Okyanusları buharlaşmış gezegenin gördüğü son manzara gökyüzünü dolduran dev bir güneş olacak.

Güneş yakacak hidrojeni bittiğinde helyum yakmaya başlayacak. Ortaya çıkan yüksek ısı yüzünden de 250 katı büyüyecek ve Merkür'le Venüs'ü yutacak. Mars güvenli bir mesafede kalsa da Dünya'nın kaderi kesin değildi. 2008 yılındaki araştırmalar Güneş'in zayıflayan çekimiyle Dünya'nın yörüngesinin uzaklaşabileceğini ve bunun gezegenimizi kurtarabileceğini düşünüyordu.

Ancak en son yapılan araştırmalar ortaya koydu ki genişleyen Güneş'in çok düşük yoğunluklu dış katmanları Dünya'yı kapsayacak. Atmosfer gibi ince olan bu katman Dünya'yı sürükleyerek buharlaştıracak... Yaklaşık 7,6 milyar yıl sonra... İnsanoğlunun sadece Dünya üzerinde yaşaması ve sadece Güneş Sistemi'nde var olması bir tür olarak hayatta kalma şansımızı oldukça düşürüyor.

Umut 6.000 yılda bir geçen asteroid'de...

Dünya dev bir çöle dönüşmeden önce 1 milyar yılımız var ve bilim adamları gezegeni nasıl kurtarabileceklerini düşünüyor. Ortaya atılan fikirlerden biri de Kaliforniya'daki Santa Cruz Üniversitesi'nden bir takımdan geliyor. Dünya'nın yakınlarından geçen bir astroidin kütle çekim etkisinden faydalanarak Dünya'nın yörüngesini Güneş'ten uzaklaştırmak... Her 6.000 yılda bir Dünya yakınlarından geçecek bir astroid Dünya'daki yaşama 5 milyar yıl kazandırabilir.

Elbette ufak bir hesap hatası her şeyi mahvedebilir. En iyi ihtimalle astroid çözümü işe yaramazsa ve dev bir felaketle hemen karşılaşmazsak uzaya yayılarak koloniler kurmak zorundayız. Astroidlerin üzerinde, Güneş Sistemi'ndeki başka gezegenlerde ve hatta sistemin dışında koloniler kurmak gerekecek. Bir diğer alternatif ise uzay gemilerinden kurulacak bir filoyla sistem içerisinde uygun yörüngede dolaşarak hayatta kalmak.

Sonuç itibariyle başımıza gelebilecek tek afet Güneş'in ölümü değil. Bu yüzden 1 milyar yıl beklemeden harekete geçsek yerinde olur.