Aslen Karadikenli olan görme engelli Bilal, yıllar boyunca saz çalıp türkü söyleyerek hayata tutundu. Son dönemde sazını bir kenara bırakan Bilal, günlerini radyo türküleri dinleyerek geçiriyor.
Onun mekânı, Isparta Oteli’nin önü. Günün belirli saatlerinde kadim dostuyla birlikte orada bulunuyor, akşam olmadan da evinin yolunu tutuyor. Bu yolculuklarda Bilal’e refakat eden ise bir sokak köpeği.
Kimsesiz bir adam ile sahipsiz bir köpeğin kurduğu bu bağ, Kaymakkapı Meydanı’nda adeta bir sembol haline gelmiş durumda. Gelip geçenlerin ilgisini çeken bu manzara, kaybolmaya yüz tutmuş bir vefa duygusunu hatırlatıyor.
Bir adam, bir köpek… Kaç kişi farkında bilinmez ama bu sessiz dostluk çok şey anlatıyor.