Öbür Dünya’ya Çiçek Gönderelim
Sevgili dostlar, genellikle günün koşuşturmacası içerisinde ebedi hayatı unutuyoruz. Hatta hiç aklımıza getirmiyoruz bile. Ancak bir hakikat var ki hepimiz bir gün bu dünyadan göçüp gideceğiz… Tıpkı bizden önce ahrete göç edip giden en sevdiklerimiz gibi, en yakınlarımız gibi bu dünyayı terk edip gideceğiz.
Peki, ne yapmak lazım! Bizden önce göçüp gidenler için arada sırada olsa da dua yapmak lazım. Onları hatırlamak, anmak ve yâd etmek lazım. Kendi nefsim için söylüyorum, maalesef unutuyoruz.
Geçtiğimiz hafta içerisinde akşam saatlerinde Akyol Mezarlığının yanından günün muhasebesini yaparak eve doğru yavaş adımlarla gidiyorum. Önümde iki tane küçük kız çocuğu kaldırımdan ilerliyor. Kendi aralarında konuşuyorlar. Çiçekten bahsediyorlar. Bir ara durdular ve yönlerini mezarlığa doğru dönerek sohbetlerine devam ettiler. Bende gayri ihtiyari olarak yönümü mezarlığa dönerek onların sohbetine katıldım.
Siz burada ne yapıyorsunuz? Dedim. Bir tanesi hemen cevap verdi; ‘Amca biz öbür dünyaya çiçek gönderiyoruz.’ Dedi. Hani elinizde çiçek yok dedim. Bir diğeri cevap verdi; ‘Amca bizim çiçeğimiz duadır.’ Dedi. Hemen ötekisi tamamladı; ‘Amca onlar artık öldü, onun için bizde çiçek olarak onlara dualarımızı gönderiyoruz’ Dedi. Ve soğukta küçücük ellerini açarak dua ettiler, bir şeyler okudular. Kendi kendime hayıflandım, eksiklendim. Bende onlarla birlikte ahrete göçüp giden tüm Müslümanlar için dua ve niyazda bulundum.
Duadan sonra bir süre daha birlikte yürüdük ve sonra ayrıldık. Bir anda içime bir mutluluk duygusu geldi, güven duygusu geldi. Çünkü geleceğimiz bu çocukların, bu gençlerin elinde olacak. Geçmişini tanımayan, sahiplenmeyen milletler geleceğine sahip çıkamazlar. O çocukları yetiştiren annelerin, babaların ve öğretmenlerin ellerinden öpüyorum.
Hani deriz ya; ‘Bu dünya dönüyorsa sabilerin, erenlerin, dervişlerin yüzü suyu hürmetine dönüyor’ diye. Sanırım en güzel dua o küçücük çocukların duası olsa gerek. Daha onlar sabi. Kibirlenmeyi, öfkelenmeyi, gıybet yapmayı, küçücük menfaat için hesap-kitap yapmayı bilmezler.
Bu yazıyı her kim okuduysa lütfen işini, gücünü hemen bıraksın ve ahrete geçmişlerine çiçek göndersin. Ve tüm şehitlerimize…
Hemen şimdi, çünkü zaman su gibi akıp gidiyor.
