Fikirci Bey yazdı: ÇAV MI, HAV MI?

ÇAV MI, HAV MI? Bugün Arife Yarın hiç olağandışı bir bayrama gireceğiz, Üzücü, eksik, üzgün… Çünkü bayram demek “karşılaşmak” demektir. Dokunmak demektir. Yanında elde etmek demektir. Annenin elini öpmektir. Torununun başını okşamaktır Ona şeker, şamata, armağan vermektir. Yarın bunların hiçbirini yapamayacağız. Hani ihtiyarlar derlerdi ya “Nerede o eski Ramazanlar…” Eh, biz de artık bu yaşta bunu söyledik ya… “Nerede o eski Ramazanlar? Mesela geçen seneki…” ona bile hasretiz. İnşAllah Kurban Bayramı’na değin normale dönmüş oluruz da bu birincil ve son garip bayramımız olur. Hepinizin Ramazan Bayramlarını ayrı olarak tebrik eder hayırlar dilerim.. Açık Konuşmak Gerekirse hükümetin kararını ne kadar anlasam ve sonuna kadar desteklesem de hiç mutlu değilim. Tersi bir karar gerçekten büyük bir kusur olurdu. 3 aylık emeğimiz 3 günde heba olur, başladığımız yerden de kötü bir noktaya varırdık. Tam da insanların üzücü bir bayrama hazırlandığı lakin imanlarını sarsmayıp katlanma ve tevekkülle oruçlarını tuttukları bu günlerde camilerimiz bir çeşit abuk sabuk saldırıya uğradı. O derece fakat, muhalefet bile sert bir şekilde tepki gösterdi. Abuk sabuk diyorum, çünkü bunu radikal Kemalistler yapsa her hâlükarda İzmir Marşı falan çalarlardı. Bunlar her kimse, bir eylem yapacaklar ama eylemde çalacakları eşsiz bir müzikleri bile yok. İspanya İç Savaşı’nın simgesi bir parçanın “Türkçe sözlü aranjmanını” çalıyorlar. Parçanın Avrupa sosyalistleri için manası büyük, “Bella Ciao”, binlerce şehit verdikleri İspanya İç Savaşının sembol şarkısı. (Bir rivayete kadar İspanya İç Savaşına iki de Türk katılır, biri Mihri Emin’dir, ama solcular bu konuda bile anlaşmaya varılmış değillerdir) Lakin çav bella bizim solun neyi olur acaba? Bakın, Avrupa solunun özgeçmişi epey yüklüdür. Hem 2. Dünya savaşının öncesinde keza de tüm 2. Dünya savaşı her tarafında faşizmle çaba etmiş, büyük kahramanlıklar göstermiş, binlerce kayıp vermişlerdir. Bizim solun özgeçmişine bakın, dört beş banka soygunu, üç dört adam kaçırma ve bir İsrail Büyükelçisini öldürme… Bu değin pespaye bir geçmişin olursa bağlı benzersiz hiçbir şarkın olmaz. Halkın türkülerini araklar Çökertmeli Halil’i solcu gerilla sanır, yaralarını kaşıdığın türkü barlarda yıllardan beri içip içip söylersin, geceyi de “çav bella, çav bella, Çav! Çav! Çav!…” diye kadeh sallayarak bitirirsin. Ama bunu camide yaparsan bu bundan böyle “Çav! Çav! Çav!…”” yok “Hav! Hav! Hav!” olur. Cami duvarına da işemiş olursun. Şüphesiz bunlar aklı selim sahibi birilerinin yapacağı işler yok ve hemen “provokasyon” iddiaları gündeme geliyor. Ola Ki de öyledir. Lakin ben muhalefetin gidişine bakıyorum da onlar aklı selimi kaybedeli epey oluyor. Yani bir yerlerde kendini solcu sanan birkaç sinik manyak böyle bir şeyi “süper bir eylem baba…” diye coşarak yapmışlarsa hiç şaşmam. Emrindeki konu provokasyon olunca, akla kimlerin gaza geleceği ve bunlara vefat diye bağıracağı sorusu geliyor. Ne olacak, bir takım siyasi fay hatları kaşınıp, birileri bir yerlere mi saldırtılacak? Bir Zamanlar o meslek öyle yapılırdı. 12 Eylül öncesi Maraş, Çorum, Malatya olayları hatta sonraki Madımak olayı bile böyle tezgahlanmıştı.  Ama emrindeki o saldırıları yapacakların eline de bir istihbarat örgütünün silah vermesi, karakola hafıza kollaması, yerine göre hapisten kaçırması falan gerekirdi. Hala var mı Türkiye’de bu dek ayrıntılı senaryolar tezgahlayacak istihbarat örgütleri? İstihbaratımız nihayet ulusal olalı beri bitti o işler, yahut neler denenmedi oysa? Bundan Böyle böylece darbelere altlık olacak uzun vadeli dümenler tezgahlanamıyor. Oysa intihar saldırıları ya da uzak kumandalı bombalarla köpekçe cinayetler işleniyor. Eh, işte bu manyaklıklar birbirini tetikliyor. Besbelli Müslümanların ciddiye alacağı bir şey olduğunu sanmıyorum Müslüman mahallesinde salyangoz satanların bugüne dek kar ettiklerini hiç görmedim. Bu haber sizlere www.haber32.com.tr farkıyla sunulmuştur