yaşamak istiyorum
yaşamak istiyorsun
yaşamak istiyor
böyle şiir olmaz, diyeceksin; biliyorum.
ama böyle dünya olur mu?
böyle barış olur mu?
böyle hürriyet olur mu?
böyle kardeşlik olur mu?
biliyorum ki, katlanıver, diyeceksin;
ama böyle yaşamak olur mu!
"Lokman hekim sev dedi bana" şiiriyle sevgiliye, bu yukarıda sözlerini paylaştım şiiriyle de yaşama dönüp baktığım Metin Eloğlu’ndan bir şiirle başladım bugün ki yazıma. Yaşamak isterken dünyayı kendi ellerimizle kirletip, barışı kaybedip, iyi niyetİ yok edip, kardeşlik zaten ortalarda yok, dostluk, aşk Hak getire, yaşamı kendimize haram edip çırpınmanın faydası kimedir? Yıllar önce biriyle yaptığım bir tartışma sırasında –böyle olmaz sen kendi hayatını yaşıyorsun?, demişti.Bende birkaç saniye düşündükten sonra – kimin hayatını yaşayayım istiyorsun….Peki sen kimin hayatını yaşıyorsun diye sormuştum.O anda sinirle ağzımdan çıkan söz ara sıra beni güldürür. Doğru hepimiz kendi hayatımızı yaşıyoruz. Ve çoğu zaman yaşadığımız hayat başkalarından ziyade bizi de memnun etmiyor. Böyle yaşamak olur mu diye isyan ediyoruz. Neyi diliyor, neyi istiyoruz bilmiyorum. İnsan haklarının temel maddelerinde geçenler aslında bize yeter de artar bile. Nedir onlar? Hürriyet, barış, güvenli yaşam hakkı vb…Bir şeye sahip olmak kadar, onu koruyabilmek, istikrarı sağlayabilmekte önemlidir. İnsanız, herkesle onur, özgürlük ve haklar konusunda eşit doğmuşuz. Bu yaşam standardını yükseltmek, bu haklar çerçevesinde onurumuzla insanca yaşamak tamamen bizim elimizdedir.Mesele başkalarının da hak ve özgürlüklerini göz önünde tutarak –bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşcesine- yaşayabilmekte.
Böyle insanca yaşamak içinde, hayatın içinde hayata kahretmemek içinde, sevmek içinde sevilmek içinde, kardeşlik içinde insana, adaletli insana ihtiyacımız var.Ama o çok sevdiğim şiirde de söylediği gibi.İnsansız adalet olmaz ama adaletsiz insan olur mu? Olmaz olur mu* Olur ama olmaz olsun diyor ya. Hakikaten olmaz olsun.İnsan dediğinde biraz hafıza olsun, vicdan olsun, kiminle, nasıl, nerede, ne şekilde yaşadığını hatırlasın ki, ileride güzel yaşamak için bir sermayesi olsun. Yaşam yaşam dediğimizin ederi nedir ki en fazla 70 yıl. Onunda ne kadarı layığıyla yaşanır ki.
Küs müsün diyorsun? Küs değilim diyor. Böyle barış olur mu? Niye gelmiyorsun, niye aramıyorsun , bir esaretin mi var diyorsun, yok diyor. Böyle hürriyet olur mu?Benden sana abi tavsiyesi diyor. Ne abisi diyorum, Böyle kardeşlik olur mu? Dostlara anlatsam katlanıver diyorlar, böyle yaşamak olur mu? Sevgiyle…..
