Özellikle Yalvaç ilçesinde kullanılan bu kelimeler  insanlara hayatın farklı yönlerini düşünmeleri için ilham verir ve toplumun değerlerini yansıtır. 

Ispartaca (Yalvaç yöre) kelimer ve deyimler:

Kelimeri ve deyimlerin çoğu, genel Akdeniz/Teke ve Ege bölgeleri ile ortak:


Ve'(cümlelerin sonunu ve ile bitirmek, örneğin, gelive, gidive. Bu şeyi "yaparmısın veya yapabilirmisin anlamına geliyor. 


K harfi yerine g harfi. Çoğu kelimelerde K harfi yerine g kullanılır. Örneğin Garga = karga, gak = kalk, gulak = kulak, gırıldı = kırıldı


Cümle sonu "yorun" veya "yon" Ispartanın yerine göre değişir. 

Örneğin gidemiyorum yerine, gidemeyon/gidemeyorun, yapamiyorum yerine, edemeyon/edemeyorun. 


Ñ harfi, Genizden çıkarılan N ve G karışımı bir sestir. Bazen de NG/NĞ olarak öngörülür. Pek çok ağızda N veya Ğ sesine dönüşmüştür. Orhun Yazıtları'nda rastlanan çift sesli damgalardan biri; bu sesi karşılar. Örneğin: İç Anadolu’da özellikle Sivas, Yozgat, Kayseri ile Akdeniz Bölgesi'nin Göller Yöresi'nde (Isparta, Burdur) ve Antalya'da "Saňa, Baňa, Deňiz" sözcükleri. Pek çok kaynakta Tengri veya Tengiz olarak yazılan sözcükler aslında Teñri ve Teñiz şeklinde okunur. 


Gari/Gali kelimesi Akdeniz ve Ege bölgesinde çokca kullanılan, ve Türkiyede genel olarak o bölgelere has olarak tanılmış bir kelime. 

Genel olarak "artık" olarak yerine geçiyor. Örneğin, De gâri = hadi artık, hadi gâri = haydi artık, yörü gâri = ilerle artık, yetti gâri = yetti artık. 


Hı = evet

Yaâ! = hayır

Viri/vili = vay be

Ne Islersin/Ne ettin = Ne yapiyorsun/Nasilsin

Cızık/seyit = Koş

Yünmek = yıkanmak, 

Genaz = galiba, 

Zılla = iyice, 

Sorut/dingel = ayakta durmak, ayakta beklemek

Buymak = çok üşümek, 

Varıve = gidermisin,  

Öte yan/öte yanne = ileri taraf, 

Hu yan/ hu yanne ve beri yan = bu taraf,

Kabbecik = şirince niteleme sıfatı

Ët/Ëtmek = yap/yapmak. (honu ëdive = şunu yapıver) 

Şinci = şimdi, 

Meh = Al

Gaçıl = çekil

Açcık/dımıdık/ciccik  = az

Çıkla = katıksız

Cincik = ufacık

Ciccik = azıcık 

Goy = dök

Gözal = güzel

Tüngülmek = hoplamak, 

Endeyi = elindeki veya şurdaki, 

Ingıldatmak = hafif hareketlnedirmek, 

Gımıldamak = haraket etmek, 

Neynecen = Ne yapicaksin/bosver

Asılmak = çekmek, 

Kakdırmak = itmek, 

32 Davrazspor’dan Tam Bir Görsel Şölen 32 Davrazspor’dan Tam Bir Görsel Şölen

Şavkı = aydınlık, 

Ceyran = Elektrik

Göğnek = gömlek

Takke = şapka, 

Fanilye = Tsört, 

Don = Pantolon, 

Zini = Tepsi,

Çelen = balkon

Babuc/Babıç = Ayakkabı, 

Fistan = Etek, 

Taksi = Araba, 

Teyyare = uçak

Böğrülce = Fasulye,

Badilcan = Patlıcan 

Kelem = Lahana, 

Gıkkı = Yumurta, 

Böcük = Inek yavrusu, 

Böcü = Böcek

Gır kedisi = Vaşak

Gugumavk = Baykuş

Kel = Hindi

Garı = Kadın 

Dingel/Sorut = Dikelmek

Tanı = Bakmak

Haskeş - Haşhaş

Kenef - tuvalet

Mekke = Mısır

Gıyı = kenar

İn = mağara

Hapaz - bir avuç (ölçü)

Bunar = çeşme

Gayış = Kemer

Gocuk = ceket

Değnek = sopa

Tanglayasacana = kırılası şey

Arab = siyahı birisi

Asbab = elbiseler

Helke = kova

Ganat = merdiven

Yörümek = yürümek 

Nişatsız = tipsiz

Meymenetsiz = huysuz/pis

Dene = tane

Dene böğrülce aşı = kuru fasulye

Güzün = sonbahar

Kėri (yarından Keri, ondan Keri) = sonra

Aş = yemek

Daha çıkana/ihi = işte burda

Batasıcana = lanet olası şey

Yüzün görü = yüz üstü

Buymak = üşümek

Zılla = iyicene

Hılt olmak = sırılsıklam

Ünne = çağır

Gaçıl = Çekil

Dığan = tava

Kenef = tuvalet

Ağa = Abi

Boba = Baba

Emmi = Amca

Ebe = Babaanne/Anneanne

Imız = Ramazan

Mustuk = Mustafa

Satık = Sadık

Alı = Alaaddin

Ellez = Ilyas

Cingin = kıvılcım

Âmat = Ahmet

Ibrêm = Ibrahim

Hısım = Akraba

Deyze = Teyze

Üleşmek = paylaşmak

Ildi/değdi = dokandı

Dınga = saklambaç

Âşa = Ayşe

Piskevüt = bisküvi

Gavur = kafir/yabancı (gavur kelimesi bazıların ağır bir kelime gelsede, Akdeniz/ege bölgesinde biraz daha hafif kullanılabilinir, yabancı veya sinsi yerine de geçebilir)

Muhabir: Ali Rıza Cesur